Ili će 80 posto ljudi širom svijeta uskoro prestati da jede pšenicu… ili će umrijeti, evo zašto…

Budućnost pšenice je sigurna i otrovna. Postoji toliko zdravstvenih rizika povezanih sa konzumacijom pšenice, koliko i hranljivih prednosti koje navodi pšenična industrija.

Zašto postoji tako jak naglasak na razvoju pšeničnih proizvoda širom svijeta kada postoji toliko negativnih i pogubnih efekata kao što su neorološka oštećenja, demencija, srčana oboljenja, katarakta, dijabets, artritis i akumulacija visceralne masti, a da ne pominjemo i kompletan asortiman netolerancije i nadutosti koju su iskusili milioni ljudi?

Oko 700 miliona tona pšenice se sada uzgaja širom svijeta, čineći je drugom žitaricom sa najvišom proizvodnjom, nakon kukuruza. Ona se gaji na više zemljišta nego bilo koji drugi komercijalni usijev i smatra se osnovnom hranom za ljude.

U nekom trenutku u našoj historiji, ova drevna žitarica je bila hranljiva u nekom pogledu, međutim, današnja pšenica zapravo uopšte i nije pšenica.

Kada je agrobiznis preuzeo da razvije usijeve sa više rodnosti, pšenica je u tolikoj mjeri postala hibridna da je u potpunosti transformisana iz svoje prahistorijske genetske konfiguracije. Balans i odnos koji je majka priroda stvorila za pšenicu je takođe izmijenjen i ljudsko varenje i fiziologija jednostavno nisu mogli dovoljno brzo da se adaptiraju na promjene.

Nutritivna vrijednost pšenice praktično ne postoji u njenom sadašnjem obliku

Takozvani zdravstveni stručnjaci u ishrani koji nastavljaju da promovišu zdravstvene koristi pšenice su izuzetno neinformisani o prirodi moderne pšenice i njenoj evoluciji od rasta do konzumacije.

Šokantno je koliko mnogo profesionalaca u javnom zdravstvu i dalje preporučuje pšenične proizvode bez procjene njihovih individualnih potreba, posebno uzimajući u obzir količinu dokaza u vezi sa njenim nedostatkom hranljivih sastojaka i rizika po zdravlje za proporcionalno veliki dio stanovništva.

Većina pšenice se prerađuje u 60% ekstrakcije, izbjeljeno bijelo brašno. 60% ekstrakcije – standarda za većinu pšeničnih proizvoda, znači da je 40% originalnog zrna pšenice uklonjeno. Dakle, ne samo da imamo nezdravu, modifikovanu i hibridnu pšenicu, nego i uklanjamo i dalje degradiramo njenu hranljivu vrijednost tako što je obrađujemo.

Nažalost, tih 40% koje biva uklonjeno obuhvata mekinje i klicu pšeničnog zrna – njene najhranljivije djelove. U procesu pravljenja 60% ekstraktovanog brašna, više od polovine vitamina B1, B2, B3, E, folne kiseline, kalcijuma, fosfora, cinka, bakra, gvožđa i vlakana biva izgubljeno.

Bilo koja prerađena hrana sa pšenicom je slična otrovu za tijelo, jer oni uzrokuju više zdravstvenih rizika nego koristi. Tijelo ne prepoznaje prerađenu pšenicu kao hranu.

Neki stručnjaci tvrde da ako odaberete pšenične prozvode sa 100% celim zrnom, mekinje i klice pšenice će ostati u vašim obrocima, a zdravstvene koristi će biti impresivne. Ovo je ponovo obmana koju promoviše pšenična industrija, jer čak i proizvodi sa 100% cijelim zrnom su zasnovani na savremenim sojevima pšenice koji su stvoreni zračenjem pšeničnih sjemena i embriona sa hemikalijama, gama zracima i visokim dozama X zraka kako bi izazvali mutacije.

Nevažno je da li konzumirate 10% ili 100% pšenice, jer svakako konzumirate zrno koje je šetno za vaše zdravlje.

Dr Marša Alvarez, koja se specijalizovala za nutritivne programe za gojazne pacijente, kaže da kada je riječ o ishrani, pšenica se može smatrati zlim zrnom.

Dr Alvarez je tvrdila da je pšenica sada odgovorna za više netolerancija nego bilo koja druga hrana na svijetu.

“U mojoj praksi za više od dvije decenije, dokumentovali smo da na svakih deset osoba sa probavnim problemima, gojaznošću, sindromom iritabilnog crijeva, dijabetesom, artritisom, pa čak i srčanim oboljenjima, osam od deset ima problem sa pšenicom. Kada uklonimo pšenicu iz njihove ishrane, većina njihovih simptoma nestaje u roku od tri do šest mjeseci“, dodala je ona.

Dr Alvarez procjenjuje da će zbog priliva genetski modifikovanih sojeva pšenice i trenutne tendencije eliminacije pšenice u društvima, vjerovatno 80% ljudi prestati da konzumira pšenicu u bilo kom obliku.

Genetska modifikacija

GM pšenica koja se trenutno testira za izdavanje odobrenja za proizvodnju u Kanadi je nova sorta pšenice koja je genetski obrađena da bude tolerantna na glifosat, aktivni sastojak Monsatovog herbicita Roundup.

U julu 2009. godine, najomraženija kompanija na svijetu Monsanto, je najavila nova istraživanja GM pšenice i industrijske grupe su ubrzale svoje promocije GM pšenice. “Široko rasprostranjen otpor poljoprivrednika i potrošača je porazio GM pšenicu 2004. godine, i ovo globalno odbacivanje ostaje na snazi, kao što je pokazano današnjom izjavom“, rekla je Lusi Šarat, koordinator kanadske biotehnološke mreže.

Sada postoje čak i tvrdnje istraživača u Australiji da su razvili oblik pšenice koji je tolerantan na so, što će omogućiti poljoprivrednicima da uzgajaju usijeve na zemšljištu sa visokom koncentracijom soli. Oni su stvorili novi oblik pšenice ukrštanjem modernih usijeva sa drevnim vrstama, i istraživači vjeruju da će ova nova super pšenica omogućiti poljoprivrednicima da uzgajaju više prehrambenih usijeva na zemljištu za koje se ranije smatralo da je van granica za poljoprivredu. Kritičari ukazuju da će novi sojevi biti strani sadašnjim ekološkim sistemima i da će biti neodrživi bez masovne hemijske intervencije.

Industrija tvrdi da će uvođenje GM pšenice dovesti do smanjenja upotrebe herbicida, tvrdnja koja je izneta prije uvođenja drugih usijeva tolerantinih na herbicide (HT) kao što su RR (Roundup Ready) soja, uljane repice i kukuruz. Ove tvrdnje su u suprotnosti sa statistikom vlade SAD-a koja pokazuje da GM HT usijevi kao što su RR usijevi koriste više pesticida nego konvencionalni usijevi.

Ovi državni GM usevi mogu da prime čak 30 odsto više herbicida nego usijevi koji nisu genetski modifikovani. Ne samo da GM usevi koriste više pesticida nego i primoravaju farmere da kupuju jednu određenu marku herbicida, u ovom slučaju Monsantov brend Roundup.

Ovi događaji se odvijaju u Americi, koja je treći najveći proizvođač pšenice na svijetu. Đubriva, herbicidi, fungicidi i regulatori rasta postaju sve više hemijski potentni i učestalost njihove primjene nastavlja da raste svakih 5 godina. Američki naučnici trenutno razvijaju GM sojeve pšenice koja će biti otporna na gljivična oboljenja. Pšenica postaje tako promijenjeno zrno, da se jednog dana možda neće ni zvati pšenica.

Zdravstveni efekti

Snažna hemikalija u pšenici poznata kao “pšenična klica aglutinin“ (WGA) je u velikoj mjeri odgovorna za mnoge štetne posljedice pšenice. Istraživači su sada otkrili da je WGA u modernoj pšenici mnogo drugačiji od drevnih sojeva.

Svako zrno pšenice sadrži oko jedan mikrogram WGA. Čak i u malim količinama, WGA može imati značajne negativne efekte. Može biti imunotoksično, kardiotoksično i neurotoksično.

Dr Vilijam Dejvis je dokumentovao nekoliko stotina kliničkih studija o neželjenim efektima pšenice. To su studije koje dokumentuju neurološka oštećenja jedinstvena za pšenicu, uključujući cerebelarnu ataksiju i demenciju; srčane bolesti; akumulaciju viceralnih masti i sve njene prateće zdravstvene posljedice; proces glikacije preko amilopektina A pšenice koji dovodi do katarakte, dijabetesa i artritisa.

Izvor: webtribune